دنیا از آن توست

خلقت ِ من در جهان یک وصله ی ناجور بود من که خود راضی به این خلقت نبودم زور بود؟ خلق از من در عذاب و من خود از اخلاق ِ خویش از عذاب ِ خلق و من یارب چه ات منظور بود؟ حاصلی ای دهر از من غیر ِ شرّ ُ و شور نیست مقصدت از خلقت ِ من سیر شرّ ُ و شور بود؟ ذات ِ من معلوم بودت ، نیست مرغوب از چه ام آفریدستی ، زبانم لال چشمت کور بود؟ ای چه خوش گر چشم می پوشیدی از تکوین ِ من فرض می کردی که ناقص خلقت ِ یک مور بود ای طبیعت گر نبودم من جهانت عیب داشت؟ ای فلک گر من نمیزادی